Tekst piosenki 'Eviva Il Papa' wykonawcy Hugo Raspoet

Wie is het die zo hoog gezeten in zijn steenrijke
Vaticaan
de plaats bekleedt van een der goden die eigenlijk
nooit hebben bestaan?
Maar kom, dat doet hier niets ter zake, tenslotte
staat het iedereen vrijdag zichzelf een godheid uit te
denken; er ken nog altijd eentje bij.

Zijn God heeft zich tot mens vernederd, hij heeft
zichzelf tot God gemaakt,
omringt door feodale luister waaruit hij nog niet is
ontwaakt.
Hij leeft nog in de middeleeuwen, hij hoort bij de
folkloregroep
die stof levert voor damesbladen; een zinloze
paradetroep.

In al zijn kerken en musea liggen de schatten
opgehoopt.
't Bezit van 't Vaticaan alleen al is iets dat in de
miljarden loopt.
Zijn God zal daar wel blij mee wezen, die kreeg alleen
maar armenbrood,
en in de buurt van die miljarden sterft Lazarus de
hongerdood.

O ja, ik weet het, ze beweren dat hij zelfstandig
blijven moet.
Maar is dat niet aan politiek doen, veel meer dan hij
aan godsdienst doet?
Hij noemt zichzelf gewoon onfeilbaar waar 't om geloof
en zeden gaat,
hoewel daar niets van in 't epistel of in het
evangelie staat.

Ik zwijg over de inquisitie, dat is voltooid verleden
tijd,
en ook de kerk maakt wel eens fouten ondanks die grote
onfeilbaarheid.
Waar nu in Griekenland en Spanje in naam van Christus
alles mag,
nu spreekt de paus 'Urbi et Orbi' over de crisis van
't gezag.

En dat hij Hitler liet betijen toen die de joden heeft
vermoord,
dat kan ik misschien nog begrijpen: de joden hadden
z'n God vermoord.
Maar waarom zwijgt hij zo hardnekkig wanneer de neger
wordt vertrapt,
en wanneer overal ter wereld
de clerus met het geld aanpapt?

Hij heeft het altijd over vrede, en ik geloof dat hij
oprecht
geen oorlog wil, wie zou dat willen? Maar denkt hij
nooit eens aan het recht?
En als hij zo zweert bij de vrede, waarom laat hij z'n
katholiek
nog altijd andere mensen doden? Zeg mij: waar blijft
dié encycliek?

Maar encyclieken schrijft-ie enkel als 't om geloof en
zeden gaat,
en dan liefst in een ouderwets Latijn, en liefst een
eeuw of meer te laat.
Ik wil over de pil nog zwijgen omdat zijn veto mij
niet raakt,
maar is het niet ontzettend zielig dat hij zich zo
belachelijk maakt?

Zijn uitspraak is idioot, maar erger en zieliger nog
is het feit,
dat mensen met verstand en rede nog leven in die
donkere tijd
waarin een groepje potentaten, met aan het hoofd een
oude man,
bepaalt hoe anderen moeten leven en wat nu wel, wat
niet meer kan.

Gekleed in oude praalgewaden met z'n tiara en z'n
ring,
en met miljarden aan z'n voeten is hij een oude
zonderling.
Hij heeft de armoe en de liefde vervangen door een
liturgie.
Zijn God heeft hij voorgoed bedolven onder een hoop
theologie.

Maar hij mag rustig blijven zitten tussen het goud van
z'n paleis,
en blijven bidden voor de vrede met af en toe een
wereldreis.
En als hij van die vredestochten terugkeert in z'n
gouden slot,
dan denkt hij even aan de armen en zegent hen in naam
van God.