Tekst piosenki 'Jeito de Mato' wykonawcy Iago Salvaia

Uwielbiasz piosenkę Jeito de Mato? Nie do końca rozumiesz, co mówi? Potrzebujesz tekstu Jeito de Mato wykonanej przez Iago Salvaia? Jesteś w miejscu, które ma odpowiedzi na Twoje pragnienia.

De onde é que vem esses olhos tão tristes?
Vem da campina onde o sol se deita.
Do regalo de terra que teu dorso ajeita.
E dorme serena, no sereno e sonha.

De onde é que salta essa voz tão risonha?
Da chuva que teima, mas o céu rejeita.
Do mato, do medo, da perda tristonha.
Mas, que o sol resgata, arde e deleita.

Há uma estrada de pedra que passa na fazenda.
É teu destino, é tua senda.
Onde nascem tuas canções.
As tempestades do tempo que marcam tua história
Fogo que queima na memória
E acende os corações.

Sim, dos teus pés na terra nascem flores.
A tua voz macia aplaca as dores
E espalha cores vivas pelo ar.
Sim, dos teus olhos saem cachoeiras.
Sete lagoas, mel e brincadeiras.
Espumas, ondas, águas do teu mar.

Play Escuchar "Jeito de Mato" gratis en Amazon Unlimited

Istnieje wiele powodów, dla których chcesz poznać tekst Jeito de Mato wykonanej przez Iago Salvaia.

Najczęstszym powodem chęci poznania tekstu Jeito de Mato jest to, że bardzo Ci się podoba. Oczywiste, prawda?

Jeśli Twoim motywem do szukania tekstu piosenki Jeito de Mato było to, że absolutnie Ci się podoba, mamy nadzieję, że będziesz cieszyć się jej śpiewaniem.

Jeśli Twoje poszukiwanie tekstu piosenki Jeito de Mato wykonanej przez Iago Salvaia wynika z tego, że przypomina Ci o kimś konkretnym, proponujemy, abyś zadedykował jej to na jakiś sposób, na przykład wysyłając jej link do tej strony internetowej, na pewno zrozumie aluzję.

Coś, co zdarza się częściej, niż myślimy, to że ludzie szukają tekstu Jeito de Mato, ponieważ jest w niej jakieś słowo, którego nie do końca rozumieją i chcą upewnić się, co ono oznacza.

Mamy nadzieję, że pomogliśmy Ci z tekstem piosenki Jeito de Mato wykonanej przez Iago Salvaia.

Na tej stronie masz do dyspozycji setki tekstów piosenek, takich jak Jeito de Mato wykonane przez Iago Salvaia.