Tekst piosenki 'Van wereldblindendag tot herpes-uurtje' wykonawcy Vincent Bijlo

"Je kan! Je kan springen!" roept men van heel ver weg beneden. Ik sta op de hoge
duikplank en ik vertrouw het niet. Ik ben bang dat ik iemand een dwarslaesie
bezorgen zal. "Spring nou lul!". Met de moed der wanhoop laat ik me toch maar
in de orkaan van kinderstecabareten vallen, er zwemt niemand onder mij

Het is vandaag wereldblindendag. Heb je het gelezen? De blinden niet
Iedereen heeft tegenwoordig zijn dag. Wereldsecretaressedag, nationale fietsdag
internationale boomfeestdag, dag ter bescherming van het ongeboren leven
vaderdag, moederdag, biddag voor de was, droogmolendag, er gaat geen dag
voorbij of hij is wel ergens voor
Maar op een gegeven moment zijn die dagen op. Dan gaan ze het in uren doen
reumauur, dotteruur
"Hoe laat is het? "Vijf over een" "Dan is het herpes-uurtje al begonnen"
Typisch amerikaanse vinding, als iets sukses heeft moet het een vervolg krijgen. Ze zijn ook al bezig met een nieuwe variant op aids, hiv5
Wereldblindendag. Ik doe daar niet aan mee. Ik ga me niet blinder maken dan ik
al ben
Mijn huisarts beweert dat blind tussen je oren zit. Dat is zo'n new age-eikel
zo'n Ted Troostepigoon, zo'n orenmafioso
Ja, natuurlijk zit blind tussen je oren, want je ogen zitten nou eenmaal tussen
je oren
"Blind is psychisch, als je maar wilt, kun je zien"
Ik zeg tegen die haptonomische flessentrekker: "We zullen eens kijken, jij geeft
mij nu de sleuteltjes van jou Saab.."
Enfin, toen bond hij in
Blind is blind en daar kun je niks aan doen. Je kan naar Pearl gaan want bij
Pearl is de tweede bril gratis, maar zelfs met beide brillen op zie je nog geen
steek. Ik heb er trouwens helemaal geen last van, ja ik zie niks, maar
verder
Ik heb een keer een fietser ernstig verwond. Ik steek de straat over, prik ik
mijn stok precies tussen de spaken. Ja je ziet het niet he, dat is het
eigenlijk: je ziet het niet
Zo heb ik jarenlang pal tegenover een exhibitionist gewoond, wist ik niks van. Je ziet het niet. In de spiegel van de kapper zie ik niks dus mijn haar zit
altijd goed. Ik kan uren in een kamer zitten met mensen zonder dat ik weet dat
ze er zijn. Dat is me een keer gebeurd met een andere blinde. Ik wist niet dat
hij er zat, en hij wist niet dat ik er zat. Dat heeft een dag of vier geduurd
en toen zeiden we tegelijk: "Hoi!" We zijn ons de pleuris geschrokken
Dat bleek mijn broer te zijn, die andere blinde. Daar woonde ik al een jaar mee
samen, wist ik niks van. Leuk was dat, samenwonen met een blinde. Dan gingen we
koffie drinken, en dan kwam ik de kamer binnen met een blad met koffie, en hij
kwam er net uit met de suiker en de melk. Koffie verkeerd